Het leuke van reizen met kinderen, is dat zij lol zien in de kleinste en alledaagse dingen. Natuurlijk zou Thijmen graag zijn tijger zien, maar een koe langs de weg of een paar kippen in een hok zijn minstens een even grote ontdekking "Kijk papa en mama, hij zit op een stok!" Ole wijst even hard kirrend naar elke auto op de weg als naar een olifant op nog geen paar meter afstand. Of naar een hond bij het bezoek aan het Orang Asli-dorp (oerwoudbewoners).
Vandaag voelden wij ons een beetje Thijmen en Ole. Fietsend over de kampong genoten we van alle kleine bijzonderheden van het dagelijks leven.
'De kampong' is trouwens niet correct. We hebben gefietst langs verschillende kampongs. Buurtschappen zou een goede Nederlandse vertaling zijn. Overal zijn palmbomen - en soms de doffe plof van een vallende kokosnoot; dat hebben we ook weer overleefd! - spelende kinderen en kleine bedrijvigheid. Zoals bovenstaande batikmakers. Bij iedereen kun je het terrein oplopen en rustig rondkijken!
De enige die niet die gastvrijheid bood, was de vliegermaker. Die was dicht ... (Wel jammer want met Thijmen hebben we de laatste maanden vaak Ping Li gelezen. Een boekje over een Aziatisch jongentje en zijn avonturen na een bezoek aan een oude, mysterieuze vliegermaker.)
Ook leuk was een kijkje in een kroepoekfabriekje. Alles nog handmatig en op een bijna vooroorlogs tempo. Dan hoop je maar dat de Aziatische 'boom' aan de kampong voorbij trekt ...
Hoogtepunt van de dag was echter een demonstratie van een kokosnoot plukkende aap. Thijmen was gebiologeerd. Ole vond - zoals op de foto te zien valt- het maar wat eng. En gelijk heeft hij! Ook bij ons zou het dun door de broek lopen als er een grommend, behaard manshoog wezen met vlijmscherpe tanden voor ons stond. (Voor alle duidelijkheid; Ole begon met huilen precies op het moment dat we deze foto maakten.)
Een bizarre eigenschap van de kampong? Er valt hier geen druppel alcohol te krijgen. Alles en iedereen is zwaar islamitisch. Apie drinkt dan ook geen bier, maar verse kokosmelk die hij als beloning voor zijn noeste arbeid heeft gekregen.
Na dit ontspannende bezoek, kunnen we nu op naar het paradijs!
Location:Pasir Belanda, Kota Bahru, Maleisie
Na alle blogs van jullie en de blog van Ole willen wij nu ook een blog van de great spotter of non-existing animals himself. Verder hopen wij natuurlijk dat het hem in het paradijs net zo goed bevalt als in de tempels.
BeantwoordenVerwijderenHeel attent overigens de PS over Ole. Dan hoeven wij het niet te vragen. Maar misschien kan Ole weer zelf vertellen wat hij allemaal ziet.
Vol verwachting klopt ons hart!
Liefs, Liesbeth en Peter